Steenbergen - De motie voor de plaatsing van een AZC in de gemeente Steenbergen wordt…
‘Het optimisme van Elly was haar grote kracht’
IN LIEFDEVOLLE HERINNERING | Voor Elly Lambers (61) uit Steenbergen leek de dag vaak uren extra te hebben. Wat ze ook deed, ze deed het altijd met een kenmerkende inzet en passie.
Elly Lambers was de drijvende kracht achter het koor Die Vaertsingers en later het Bietboeren en Meerminnenkoor. Ook was ze bestuurslid van de stichting Commissie Culturele Verenigingen Steenbergen (CCVS), van gemeenschapshuis ’t Cromwiel en mede-oprichter van de lokale oproep in Steenbergen. En ze zette haar organisatietalent in voor goede doelen. Drie jaar geleden ontving ze een koninklijke onderscheiding voor alles wat ze voor het culturele leven in Steenbergen betekende.
Haar dood op 23 juli van dit jaar, na een korte ziekbed, sloeg in Steenbergen in als een bom. Elly werd 61 jaar oud. ,,Muziek is de rode draad door Elly’s leven”, vertelt haar hartsvriendin Lilian Bogaert. Ze leerden elkaar veertig jaar geleden kennen bij Die Vaertsingers. Sindsdien waren ze onafscheidelijk. Lilian: ,,Elly was de motor in dat koor.” Samen schitterden ze in vele musicals. ,,We maakten samen de kleding, dat zag er altijd leuk uit. We namen zelfs zangles om goed beslagen ten ijs te komen.”
Elly was een gedreven bestuurder, zegt haar man Michel Lambers. ,,Maar niet als voorzitter, want dan moet je delegeren en dat wilde Elly niet. Voor je er erg in had, had ze het allemaal al zelf gedaan. Daarom was ze altijd secretaris. Elly deed er alles aan het mensen naar de zin te maken. De artiesten die in ’t Cromwiel kwamen optreden, werden altijd in de watten gelegd.”
Dat beaamt Lilian. ,,Met verjaardagen bakte ze niet één taart, maar een tafel vol taarten. Ik ben een paar keer bij Elly en Michel op vakantie geweest in Spanje. Als ik dan vanaf het vliegveld op het strand aankwam, stond mijn stretcher al klaar, naast een koelbox vol heerlijke broodjes. Ze genoot er enorm van het andere mensen naar de zin te maken.”
Zo herinnert zoon Reinier zich zijn moeder ook. ,,Met kleine dingen wist ze het gezellig te maken. Iedere zondag waren er worstenbroodjes. Of ze belde me: ‘Wat ga je eten? Hier liggen biefstukjes in de pan.’ Ik kan me nog steeds niet voorstellen dat ze dat nu nooit meer kan doen”, vertelt hij. ,,Ze was echt een moeder die er altijd voor me was.”
Toen Elly net ziek was, kreeg Reinier een relatie met Roxanne. ,,Super spannend was het om de eerste keer bij mijn schoonouders te komen”, zegt zij. ,,Maar eenmaal binnen was dat gevoel gelijk weg. Ik werd echt omarmd.” Dat snapt Lilian wel. ,,Jij was al lang in beeld bij Elly”, zegt ze lachend. ,,Ik hoorde haar vaak zeggen: ‘Die twee zouden ongelooflijk goed bij elkaar passen’.”
,,Spontaan en sprankelend, heel hartelijk”, zo omschrijft Michel Elly vanaf de dag dat hij haar in 1976 leerde kennen in Steenbergen. Met die eigenschappen was Elly geknipt voor het vak dat ze later zou gaan beoefenen: uitvaartbegeleider bij Dela en buitengewoon ambtenaar van de burgerlijke stand. ,,Voor bruiloften schreef ze al haar speeches zelf. Ze deed er alles aan de wensen van bruidsparen in vervulling te laten gaan”, vertelt Michel.
Elly overleed zoals ze had geleefd: boordevol plannen en tot het laatst toe optimistisch. ,,Ze had het nog over haar 40-jarige bruiloft in oktober, het kerstdiner en een aanvraag voor een huwelijk in november”, weet Lilian. ,,Zo was ze: positief en volle bak ertegenaan”, zegt Michel. ,,Ze is tot het eind blijven knokken. Haar optimisme was haar kracht.”
Bron: BNdeStem en Michel Lambers